Atomska banja nalazi se u naselju Gornja Trepča, u jugozapadnom delu Šumadije, pored Ibarske magistrale. Udaljena je 150 km od Beograda i 220 km od Novog Sada. Smeštena je na šumovitim obroncima planina Vujan i Bukovik, na nadmorskoj visini od 460 m.
Lekovite vode banje leče: reumatske bolesti, degenerativni reumatizam, ekstra-artikularni reumatizam, neuropsihijatrijske bolesti, bolesti gastrointestinalnog trakta i oboljenja perifernih krvnih sudova. Pijenje banjske vode dovodi do stabilizacije šećera kod dijabetičara, a njena jedinstvenost je što pomaže obolelima od multiple skleroze u zaustavljanju procesa bolesti, pa čak i izvesnom oporavku.
Klima i klimatski uslovi
Atomska banja ima izuzetno blagu klimu, umereno kontinentalnu. Temperatura vazduha je što na dnevnom što na godišnjem nivou često konstantna. Planine oko banje su obrasle gustom šumom bresta, bukve, hrasta, belog jasena, cera, graba, lipe, kao i sa 5 hektara četinarske šume koja čitavom predelu daje nezaboravan izgled. Takva priroda i položaj banje daje joj povoljne klimatske uslove a sama vegetacija dodatno pospešuje čistoću vazduha.
Istorija banje
Lekovita svojstva Atomske banje Gornja Trepča pominju se još od rimskog perioda. Sam početak banjskog turizma zvanično je počelo 1890 godine izgradnjom prvog banjskog kupatila. 1970. godine Balneološki institut iz Beograda posle fizičko-hemijskih analiza termomineralne vode uvrstio je Gornju Trepču u red prirodnih lečilišta. Početkom 21 veka a tačnije 2012 godine Atomska banja Gornja trepča je privatizovana. 2010 godine u banji je osnovana specijalna bolnica za rehabilitaciju obolelih od reumatskih i neuroloških bolesti.
Kako narodno predanje kaže još Rimski legionari su vidali svoje rane u ovoj banji. Takođe se spominje da su i učesnici kosovskog boja, kao i prvog, drugog i trećeg Srpskog ustanka koristili lekovita svojstva banje radi bržeg oporavka.
Mihailo Mladenović, lekar iz Čačka je bio prvi upravnik ove banje kojeg je postavio Oblasni odmor Šumadijske oblasti 13.07.1925.
Turistička destinacija i vođenje broja turista koji su se kretali kroz banju uredno se vodi od 1956 godine. Tada je banja bila lokalnog karaktera i imala je prosečno oko 730 gostiju godišnje. Tek krajem šestdestih broj gostiju počinje da raste i banjski turizam doživljava procvat. Tako je 1969 godine banju posetilo oko 3.500 turista. Banja nastavlja sa rastom a najveći broj turista zabeležen je 1988 godine od čak 17.857 gostiju godišnje.
